Avän arzvó Abbiamo ricevuto

In sta pâgina a psî lèżer... quall ch’avî scrétt! Defâti, a l’avän avêrta par métter int la Raid i vûster lavurîr. Andè d lóng a mandèrsen! - In questa pagina potete leggere... quel che avete scritto! Infatti, l’abbiamo aperta per mettere in rete i vostri lavori. Continuate a mandarcene! mesâg' scrivîs - scriveteci!

Ezio Cesari

La fèsta dal luvén

A um dîṡ Gîgi: "Vén con mé
ala fèsta dal luvén".

Mo csa dît, a i arspånnd mé.
Bän mo fèni anc na fèsta ?
Una fèsta pr al luvén?

Sé, ló al dîṡ, a sån sicûr
e a l ò lèt int al giurnèl.
A mé am pèr un pió fât quèl,
mo pò a i déss: andäṅni pûr.

As sà bän che al dé d incû
ai é tanti nuvitè.
Bän, alåura a i sän andè.

Såul che Gîgi al s é ṡbagliè,
parché avän girè e girè
mo i luvén i n i êren brîṡa.

A cla fèsta avän truvè
ch'l êra såul un caranvèl:
i êren tótt inmascarè.

Remo Ceccarelli

Un ragazôl, tótt cuntänt, al dîs con sô pèder: "Papà, a t anónzi ch'a m spåuṡ!"
"Con chi?" al dmanda ló.
"Con la Marióccia".
"La Marióccia? Mo la n srà mégga la fiôla dl'Argía?"
"Sé, pròpi lî".
"Guèrda, a t ò da dîr un quèl: prémma ed spuṡèrum con tô mèder, l'Argía l'é stè la mî nbråuṡa, e la Marióccia l'é tô surèla".
Dåpp socuànt mîṡ, al żuvnòt al tåurna ala cârica:
"Papà, stavôlta l'é cla bôna: a m spåuṡ!"
"Con chi?"
"Con la Pía".
"La Pía? Mo la n srà mégga la fiôla dla Pepîna?"
"Sé, pròpi lî!"
"Guèrda che anc la Pepîna l'é stè la mî nbråuṡa e anc la Pía l'é tô surèla!".
Al ragazôl al và a zighèr da sô mèder e al i cånta incôsa:
"Mamà, Cus'òja da fèr?"
"Brîṡa preocupèret, spåuṡa qualla ch'at pièṡ, tant tô pèder al n é brîṡa tô pèder!"

Giovanna Menarini

Ho fame

“HO FAME” l à scrétt
int un cartèl
un żåuven a sêdr in tèra
såtta un pôrdg, ûc’ bâs,
e ai é anc un can, ch’al dôrum
tótt arudlè…
Té t pâs, t i guèrd, t an sè se avair fastîdi
o cunpasiån
par cla còpia “uomo-animale”
ch’la n arêv da èser lé:
ló a lavurèr e la bîstia a córrer int un prè…
che sozietè avaggna mâi,
nel duemila dopo Cristo, era cristiana,
se al ragâz e mé ch’a pâs
a n s psän guardèr in fâza?
Ló par la vargåggna,
e mé col dóbbi ch’al séppa pròpri vaira
ch’l à fâm: l à äl schèrp nôvi nuvänti
marca “Nike”, Vitòria…
Cum l’é fèlsa, s’t i päns, cla parôla!!!

 La gâta

Quand al piôv la vén
la gâta,
a ṡgnaulèr de drî dal óss,
mé a i avérr, l é quèṡi un lóss
pr una gâta canpagnôla
fèr la cóccia aṡvén al fûg,
fèr äl fûṡa coi ûc’ asrè
comm s la fóss indurminzè…
Mo s’la sént såul un armåur
såtta äli âs drî dala fûga,
la fà un sèlt, drézza la cô e a durmîr la n i stà pió.
La và a câzia, da salvâdga,
con dû ûc’ ch’pèren lanpión,
grand,
catîv da fèret pòra…
Mé a téggn pr al påndg e a la câz fòra!
 

 San Lócca

La culéṅna dla Guèrdia,
quand t arîv
dall’Autostrada Nord
vêrs Bulåggna,
ed nòt o ed dé, dåulza
la t surîd
con la sô grâsa cîṡa
ch’la t dà cunsulaziån,
al pôrdg al la travêrsa tótta
dala bâsa al’èlta,
o fôrsi al incuntrèri!
Da sänper l é lé
par fèr bôna acugliänza
a chi é nèd qué,
a chi arîva: pr un dé, dû…
mo anc par tótta la vétta!

Iacopo Stigliano - barzelletta, settembre 2011

Tänp d’eleziån in Paradîṡ. Quand i én drî a fèr al scruténni, i scrutadûr i dscrûven che al Parté Comunéssta l à ciapè un våud. Alåura i dîsen: “Ed sicûr l arà vutè un lavuradåur. E chi pôl èser al lavuradåur stramèż a nuèter? San Iuṡèf! Sé, ló al fà al falegnâm!” Alåura San Pîr al partéss pr andèr a truvèr San Iuṡèf e ai dîṡ: “Ît stè té a vutèr pr al Parté Comunéssta?” E San Iuṡèf: “Sé, a sån stè mé, a sån l ónnic lavuradåur qué in Paradîṡ!” “Alåura adès t è da andèr vî!”. San Iuṡèf al và dala Madòna e al dîṡ: “ Oh, Marî, và a tôr al fangén e al sumâr che avän da andèr vî… pó dåpp a vói pròpri vadder cum i faràn a fèr al preṡèpi sänza nuèter!”. 

Giovanni Paltrinieri, gnomonista bolognese

Se int un dé, mo ed chi pió fén,
a sî in zairca d un maré,
in San Ptròni fè un girtén
un pôc prémma dal meżdé.

Tótt i san ch’ai é un bèl bûṡ
fât apòsta pr un strumänt...
dal sufétt un fîl ed lûṡ
al finéss só l pavimänt.

Se la lûṡ... vèg lavurîr,
só la clåṅna al côr l à dsgnè,
prémma dl ân (a v al vói dîr)
ed sicûr a v maridè.

 Quassta l’é la Meridièna
ch’la v infåurma tótt i dé
pió prezîṡa d na canpèna
la v anónzia ch’l é meżdé.

Se pò al såul al fóss in fêri
dal strumänt et farè sänza
ch’an s farà pò di gran ṡvèri
par l armàṡṡd ch’la fà la panza.

A Cassini ai và la glòria
par avairla progetè;
Paltrinieri con la stòria
al l’à sänper divulghè.

 Stà San Ptròni pôc luntàn
e l aspèta tótt i dé
ch’ai arîva såura al pian
un bèl Såul par fèr meżdé.

Federico Galloni

Dåu lanpadén äl s incåntren:
Cum watt?
Ói, acsé cme Dío vôlt...
 Ampère anc a mé !

Alessandro Bacchi

Quand ai êra un cínno cinén,
mé a stèva int un paiṡén
ataiṡ a Bulåggna, in vatta al Apenén.
E quand ala matéṅna prèst mî pèder l andèva a lavurèr,
anc mî mèder la stèva a cà a ṡgubèr
parché, vaira, l’avêva avó ónng’ fiû
e däl vôlt… la n in psêva pròpri pió!
Mo mé, che d ónng’ ai êra al pió cinén,
avêva vójja ch’la m stéss ancåura vṡén,
ch’la m tuléss in brâz a fèrum däl caràzz…
…invêzi che andèr a lavèr i pâgn int al påzz!!!
Alåura mé, ch’ai êra un bèl fûrbén,
a tachèva a fèr un gran caṡén,
am fèva vgnîr un mèl inventè lé par lé,
par fèr in môd che lî la stéss ancåura un pô con mé…
“Ai ò mèl int la panza!”, a rujèva, “A sån malè!”
e pò a m ṡvultèva là såtta, żå int al prè.
Mo lî la m guardèva chèlma, e la n dṡmitêva brîṡa ed ṡbâter i pâgn.
E pò la m gêva: “Vén mîg, ch’ai ò un rimêdi pr al tô dân!”.
La m ṡlunghèva un fiâsc vûd da vén, con l’âria un pôc ṡbadè,
e pò la m gêva: “Eeeh… t  murirè!
Mo t an môr mégga veh, stà pûr trancuéll,
che té t è da èser pió san d un gréll!
Và mò là, và mò là, và a tôr un fiâsc ed vén, ed là dala strè…
ch’ai ò capé che té t fè fénta d èser un pôc malè!”
E la sô riṡè la sunèva par la stanzia:
“Mo brîṡa bàvver ché t è mèl la panza!”
Alåura mé a ciapèva só al mî fiâsc däntèr na spôrta,
ch’l’êra acsé granda… ch’la n pasèva dala pôrta,
e pò a m avièva trancuéll só par la strè:
a m êra bèle scurdè… d èser stè amalè!

Federico Galloni

A v spédess sta sturièla morèl, cuntè da un predicatåur

Un dé un òmen l incuntré una fangéṅna, mójja spåulta, ch’la batêva i dént dal fradd.
Ai scapé détt, pròpi dal côr: “Mo in duv sîv, Sgnåur, cum êla ch’a n fè gnínta par cla ragazôla ch’la n a inciónna cåulpa?”.
E Dío ai gé: “Soncamé ch’ai ò fât quèl: a t ò fât té!”

Piero Santoro
 

Insónni
(San Valentino 2004)

Zirudèla, da fangén
quand ai êra in grinbalén
una vôlta a m sån insugnè
ch’a durmêva int un bèl prè,
quand a vadd una sgnuréṅna:
l’êra pròpi la fadéṅna.
L’êra bèla, biånnda e coi rizulén
tant che mé a sinté ṡguazén,
parché a vädder sti bî rézz
a mé am véns un ṡghiribézz.

Mo che bèla prinzipassa,
l’êra pròpi una gran blazza!
E par drî un bèl pipóll:
cum l’é bèla! Mo azidóll!
E såtta chi bî rizulén
lî la m fèva dî zriṡén.
Mo äl fèd i ênli da bån?
Fôrsi l’é såul un’inpresiån.
E s’äli én s pôlen truvèr?
Magâra pûr par maridères.

Mo adès ch’a sån pió grand
che di ân a in ò socuànt,
ch’a m ṡbavâc’ la bavarôla
e sänper ai ò la pisarôla,
ai ò insugné un quèl prezîṡ:
l’êra la fèda såtta un zrîṡ
ch’la m guardèva con un surîṡ.
A la cgnusêva, am é d avîṡ,
lî la gêva: “Birichén!”,
e a m tulé un zêrt vujén.

Alåura ai ò capé
mé che la fèda ai ò catè.
L’é la mî spåuṡa bèla,
tócc e dâi la zirudèla!

 Caranvèl al dé d incû

Zirudèla, anc par st ân
al n é brîṡa un bèl guadâgn:
con tótti äl tâs ch'i s fan paghèr
par fôrza as tåcca d arsparmièr.
Mo brîṡa èser avilé,
al Caranvèl l é bèle qué.
Pänsa a socuànti guluṡitè,
ai n é ed tanti qualitè:
dla tåurta na mandléṅna,
dla fritèla una ftléṅna,
na padèla da marón
tótta péṅna ed sabadón
e sänza fèr economî
anc dåu sfrâpel e èter quî.
Con socuànt bichirén
a vói fèr un bèl ṡbucén
e dåpp avair schicherè
andèr al Cåurs mascherè,
parché stramèż a cal ṡgunbéi
a sån sicûr ch'a starò méi.
E däl spuṡléṅni staṡunè
ai n à da èser purasè!
Dånca, vîva vîva l’algrî
e al mascaréṅni dèri drî
sänza avair la sentinèla:
tócc e dâi la zirudèla!

 La trunbatta
(S. Valentino 2009)

Zirudèla, a t vói cuntèr
un fât ch’a n pòs pròpi dscurdèr,
che quand ai êra ragazôl
a vlêva fèr al ruscarôl.
Am piaṡêva cla trunbatta,
al cavâl e la caratta.
Äl dòn ed cà äl dèven drî
quand al pasèva par la vî
e la trunbatta ló al sunèva
con l utån che l arlûṡêva.
Da fangén a fé un pinsîr:
a vlêva fèr pròpi cl amstîr.
Cla trunbatta la dvinté una fôla,
int al côr la fé arpiatarôla.

Mo quand a dvinté pió grand
e cla fôla andèva digànd,
a l’ò cuntè ala mî anbråuṡa
che pó adès l’é la mî spåuṡa.
Lî la gé: “Mo brèvo Pirén,
t î sänper stè un birichén!".
Cla ragâza l’andé al marchè,
dla ròba vècia, antighitè.
A Môdna i al fèven al lonedé
e la trunbatta lî l’à truvè.
Con dla chèrta dal giurnèl
al l'a dunè al amåur bèl.
Imażinèv al sô Pirén:
al dvintè pén ed murbén.

E adès ch'a sän dû vciarlén
a pinsän a quand ai êren żuvnén,
lî la lavåura ala sulatta
e mé a guèrd la mî trunbatta.
Cla trunbatta l’é pròpi bèla,
tócc e dâi la Zirudèla!

* L’é pròpri una stòria vaira.

Ezio Cesari
 
Cus'êl méi?

Èser vîv o èser môrt?
Ècco, quasst l é al problêma.
Cus'êl méi, subîr i tôrt
dla vétta, äl dṡgrâzi dal månnd,
bàvver al vlän fén in fånnd
o lutèr par vénzer la sfîga ?

Lavurèr cómm fà la furmîga
o lutèr cåntr ala dṡdétta
ch'at fà fer una vétta
ed fadîga,
cåntr a tótt i dulûr
ch'i n vôlen mâi finîr
e ch'i n t lâsen mâi stèr.

Chisà s'l é méi murîr,
chisà s'l é cómm durmîr,
e anc s'as pôl sugnèr.
Chisà s'as pôl sugnèr.

Sé, ècco al mutîv,
ècco al parché.-
Chi pôl avair la pazénzia
ed supurtèr
äli ufaiṡ dal tänp
o qualli t arzàvv dai cretén,
la viulänza ed chi t fà dal mèl
al strâzi ch'at rèsta
se al tô amåur al vén strasinè?

Chi prêv supurtèr
tótta la vétta
tótt sti dulûr
se an s avéss pòra
ed quall ch'a n cgnusän brîṡa
e ch'l é da cl'ètra pèrt,
in cal sît d'in dóvv
inción n é mâi turnè indrî?

Alåura, l é méi vanzèr qué,
e zarchèr ed stèr alîgher,
e stèr in cunpagnî,
rédder, scherzèr e balèr,
e fèr del poeṡî;
restèr qué,
e fèr l amåur,

fén che la lómm l'avanza inpiè.

Al Paradîṡ

(aprile 2008)

V arcurdèv cal fât dal Paradîṡ?
Sé o nå? A mé am é d avîṡ
ch'a n v arcurdèdi brîṡa cum l é stè.
Adès a vói cuntèrl in môd prezîṡ,
parché a n avî da cràdder quall ch'i an scrétt
e gnanc a quall ch'avî sintó ch'i an détt.
Alåura, a v al dégg mé, sintî mò qué.

Dånca, ai suzdé che, dåpp la creaziån,
dåpp avair fât tótt quall ch'l avêva fât,
int al żardén, al s n adé al padrån
d èsr avanzè comm l êra sänper stè:
un sulitèri, e l andèva in gîr par la sô strè
dscurànd såul da par ló, cómm fóss stè un mât,
parché tótt i animèl, i péss e i uṡî
i n psêven brîṡa fèri cunpagnî,
e an savêva pió csa fèr par tótt al dé:
l êra dvintè cómm tótt chi pensionè
ch'i s guèrdn i pî e i stan col man in man
e i n an mâi gnínt da fèr, ne incû ne dman.

Alåura, un bèl dé al s dezidé
ed métter vî la sô malincunî
e, dåpp avair pinsè e pó pinsè,
ai véns l’idê ed fèrs, par cunpagnî,
un buratén, ch'al fóss però senpâtic
e ch'al savéss dscårrer e balèr
e ch'al purtéss un pôc d algrî,
e ch'a n fóss brîṡa ón lunâdg.

E alåura, al gé: “A l fâg prezîṡ a mé”
mo, vdàndes int un spèc’,
al s n adé d èser dvintè vèc’.
Acsé, con dal sói ch'êra avanzè,
(che dala creaziån ai n êra avanzè un puctén)
al le fé prezîṡ a ló, mo pió żåuven e pió blén.

Mo, pûc dé dåpp ch'l avêva fât Adâm,
al s truvé a èser mèl pinté,
parché sóbbit Adâm al cminzipié
a fèr una prutèsta e a reclamèr.
Al gêva d avair däl necesitè…
umèni, un quèl de pió che bàvver e magnèr…
e che ló al n êra brîṡa una divinitè…
mo såul un èsr umàn
e brîṡa un cínno, mo d una zêrta etè...

Insåmma, al tiré fòra e al fé vaddr un lavurîr…
ch'al n i dèva mâi pèṡ e an psêva gnanc durmîr.

Alåura, un dé, al padrån dal Paradîṡ,
stóff ed sénter tótt stäl lamentêl,
ai pinsé un pôc e pó, con un surîṡ,
al dezidé che la soluziån pió bôna
la srévv stè qualla ed fèr anc una dòna.

Mo, sicómm che an i êra pió matêria
par żuntèr un pôc ed creaziån,
al druvé un òs, ch'al cavé vî
da Adâm, mäntr al durmêva såtta anesteṡî.

Quand Adâm al se dṡdé e al vdé la dòna
tótta acsé nûda, sänza la stanèla,
ai vgné quèṡi un ṡmalvén
e, vdand cómm l êra bèla
al gé: “Quassta sé! Quassta la m pièṡ!
Èter che pépp!”, e sóbbit ai dé un bèṡ.

E acsé äl parêva ch'an i fóss pió inción problêma.
Mo invêzi nå, parché la sgnèra Êva
l'avêva dû difêt ed costruziån, l'avêva.

Al prémm difèt al fó che… la dscurêva,
e la n stèva mâi zétta, e la bruntlèva
par tótt al dé e la nòt
e pó, e quasst l é pîz,
la s fèva ògni tant, al inpruvîṡ,
fèr vgnîr al mèl ed tèsta,
e la tristazza, e la malincunî,
par môd ch'al pôvr Adâm
an psêva pió sfughèr al sô problêma.

Acsé, i tachénn a ragagnèr e a ṡvarslèr fôrt,
in môd ch'i dénn fastîdi al prinzipèl
ch'al vlêva al dåpp meżdé fèr gabanèla.

E adès i v cånten un’ufèla:
i dîṡen che al Sgnåur l êra instizé
par vî ch'i êrn andè a gratèr dla frûta
ch'al vlêva magnèr såul ló ch'l êra al padrån;
mo l'é una bâla, la n é la veritè,
parché nuèter ch'a sän tótt maridè,
nuèter a l savän bän cus'l êra stè.

L é stè parché al padrån
al s êra bèle rått tótt dû i sunâi
ed sénter tótt i dé ste tananâi,
e, quand al n in psé pió,
ai véns só la fótta, e un brótt dé,
par stèr in pèṡ, al s livé só dezîṡ
e ai cazé vî tótt dû dal Paradîṡ.

Adès, purtròp, l é ancåura tótt prezîṡ,
che, come prémma, in ste månnd tótt i maré
i én avanzè col stass problêma,
che, par métter chiêt cal bagâi lé
ai tåcca incû, ai tåcca ed supurtèr
e dé e nòt äl matarî dla dòna
ch'la dscårr, la dscårr e mâi ch'la stâga zétta,
parché la bråntla, la brèva e la reclâma
e la fà tanti stòri: ch'l'à i sû quî,
ch'la n in à vójja,
ch'la n n à la fantaṡî,
o ch'l'à mèl ala tèsta, o ch'l'à pnè i cavî,
o ch'l'à fûria d andèr vî,
o èter scûṡ, o tanti ètri buṡî.

Insåmma, avair ataiṡ na dòna acsé
l é pròpi una gran dṡdétta
e l òmn an sà cómm fèr,
e la cåulpa l'é stè che, int al creèr
la dòna, al creatåur al n à brîṡa avó la fantaṡî
ed fèrla méi, magâra sänza längua,
o ch'an i véggna mâi l’arlî.

Però... però, s'a i pinsän bän,
se ai é l amåur, se dû i s vôlen bän, ècco…
quand la tô còca la t avérra äl brâza,
quand et vadd un surîṡ int la sô fâza,
anc in ste månnd mé a dégg e am é d avîṡ
ch'al pèr d èser pròpi in Paradîṡ.

  

Silvano Rocca

Invîd al Sît
 (14.08.2006)

Ed dialàtt s’t at vû cavèr la said
dal bulgnaiṡ ai é un bèl sitarén
l é fâzil da truvèr stra l pîg dla raid
se t vè avanti e indrî col tô pundghén.

Avérra dånca ste sît e a ṡnadrazèr
con  l ajût ch’ai é d una piantéṅna
tâca sóbbit, che qué as pôl catèr
un sinifîli grandiåuṡ ed ròba féṅna.

Quassta l’é la Piazôla dal dialàtt
un bażâr eletrònic ed mercanzî
dóvv i quî nûv coi vîc’ i fan ruglàtt

mo sänper col rispèt dl’urtugrafî.
Dṡdàṡṡdet alåura, sèlta däntr al brèg
e và a vàdder quall ch’i an fât sti drèg!
 

Zirudèla dla Gramâtica
 (novembre 2005)

Zirudèla, che la prâtica
la vèl pió che la gramâtica
l’é una mâsima che adès
la n fà pió al nôster chèṡ.
In bulgnaiṡ quî ch’i scrivêven
o anc di vêrs i cunpunêven
fén a incû i êren aviè
 a andèr ognón par la sô strè
sänza ghèrb e corteṡî

  

int i cunfrónt dl’ortografî
e i rinpêven ògni quèl
ed castrón gramatichèl.
Mo un bèl dé dû brèv ragâz
stóff ed vàdder ste strapâz
con gran óssta e sänza pòra
l uṡvéi giósst i an tirè fòra
l é un gran lîber, pròpi bèl
dal bulgnaiṡ al manuèl

  

che a druvèrel con custanza
l é al rimêdi al’ignuranza
e as fà scrîvr e bacajèr
sänza pió pòra ed ṡbaglièr.
Grâzie tant, a Vitèli e Sèra
ch’i i an méss dla bôna tèra,
grâzie tant, a Lîvra Gigén
ch’al i à ażónt al sô pzulén,
avî fât tótt un’ôvra bèla
tócc e dâi la zirudèla.

Sandrén di Sarméng - Sandro Sermenghi (dicembre 2004)

Oh letûr dal Sît Bulgnaiṡ
a sån luntàn dal mî pajaiṡ
mo ed Nadèl na poeṡî
a v spedéss dal Sus Braṡîl:
par l Ân Nôv sièdi felîz
e l’arlî la s n andrà vî!

Settembre 2005, per il matrimonio di Pierluigi Foschi:

Epitalâmi pr i spûṡ Pierluigi e Magda

Òrpote, Pierluigi Foschi,
tu m'inviti al matrimonio!
Per mangiare o testimonio
sotto il verde di bei chioschi?

Mi confondi e a n sò csa dîr
parché a n cgnóss la tô ragâza
Magda Ignat che a spêr in piâza
ed brazèrla e cme un vanpîr,
aducèrla d såura e d såtta
col buché d fiûr ed mlaranza,
con la bratta o in camiṡatta
séppa mègra o con la panza.

La srà zêrt in gran montûra
l'arà fât na bèla cûra
par piaṡairt e concuistèret
té t fóss gâl ed gran calûra!

A prê fèr anc un pôc méi
con nutézzi pió prezîṡi
ed vuèter dû spuṡlétt
che int l amåur ṡvêlt a cufétt
int un lanp a nudarî
pr an turnèr mâi pió indrî!

Al mî augûri, Magda e Gîg',
l é ch'vivêdi col prestîg'
d còpia d èrt: fè quall ch'av pièṡ!

E an zarchèdi spén a nèṡ,
méi l é andèr a ciocapiât
e viulàtt, opûr, d arpiât,
dères quèlc apuntamänt
pr mantgnîr al côr cuntänt:
fôrsi andèr al Ipercoop
par cunprèr… dal Biodop!

Fòra ed schêrz, chèr amîg mî,
ciaosandren in poveṡî,
a la tâi qué al inpruvîṡ
con i augûri e un gran surîṡ!

Pò, al róll dal mî tanbûr,
só i bichîr par d qué par d là,
bèl incû, méi al futûr,
ip ip ip, urrà e urrà!

 

Gabriele Stanzani

Am pèr un bèl Sît
as gîra pulîd,
l é pén ed nutézzi
ai é däl primézzi.
T al lèż int un fiè,
e däl nuvitè
t n in trôv un ṡbandêren,
cs’a sän e cs’ai êren.
A l ò détt ai amîg:
l é pròpri un bèl Sît!

 

 Arîva Nadèl -
anc st ân as inpâsta
panån e pan spzièl,
anc st ân l é nurmèl.

Evîva! Al parfómm
d inpâst as difånnd
e stra bûr e lómm
l é tótt un dulzómm.

Sänza al zertuṡén
an é brîṡa Nadèl.
Panån e pan spzièl
e un bèl bichîr d vén.

(dicembre 2004)

 		 

Al Cínno, ottobre 2004

Al castèl,  i zrîṡ

I rédden tótt par la canpâgna i zrîṡ:
e al rédd al fiómm, ch’al córr stramèż ai fiûr.
con äl såu ånnd trancuélli såtta al såul.

Tótta la bâsa l’é quêrta dai râm
di zrîṡ in fiåur: l’é pròpi premavaira.
La strè la rédd par la canpâgna péṅna
ed fiûr ed zrîṡ: e int äl fnèstr as dsaggna
la figûra di râm ed zrîṡ luntàn,
int la canpâgna tótta quêrta ed fiûr.

Såura i fiûr, al castèl, èlt e rubósst,
al guèrda tótt chi râm e tótt chi fiûr:
stra i râm, såura la strè, däl cà fra i fiûr
äl måsstren al sintîr pr al castèl.

Pesimîṡum

Chi lavåura al và in malåura,
chi an lavåura tant i và:
l é pò méi an lavurèr
se in malåura as à da andèr.

Eh ragazû, l’é lónga da pasèr
la vétta, péṅna ed dṡgrâzi e afân cum l’é.
E pò csa vlîv ch’a v dégga, quall che mé
a päns par mé, ai é pôc da guadagnèr
int l afèri par tótt, i vîv e i mûrt:
che s’i an avó da magnèr i n an pò avó
al ftièri, e s’i an avó anc al sô ftièri
ai é manchè la cà, e s’i l’an pò avó
i n an brîṡa avó di fiû e s’i i n an avó
o ch’i n an catè da fèr al lavurîr
ch'i vlêven o ch’i én dvintè di delincuént!
E quî ch’i an lavurè pò csa i avanza?
Ed durmîr cmé un zòc matéṅna e sîra
 int l asptèr ch’ai arîva l ûltum dé.

 Jazz

Am tåcca tótti äl vôlt ed rånpr al giâz:
l’à pôca vójja ed dscårrer la mî dòna.
A pecc’ e a sån es a m ardûṡ cme un ṡdâz
a ciamèrla e a zarchèr d fèrla stèr bôna.
A i vâg drî, mo lî gnínta!  L é un strapâz
stèri avṡén quand la n vôl brîṡa e la dîṡ: - Bôna
lé, al mî martóff, ch’a n sò csa fâg
s’a m vgnî pió ataiṡ! - e s’a insésst la m n in dà
-Mitîv a pòst, pulîd, d’la vòstra pèrt
e andè a bachétt, che mé a n ò inciónna vójja
ed bacajèr con vó, al mî umarèl!
la m dîṡ sta sgnåura: siché a m strécc l uṡèl
e a m arvôlt da cl’ètra pèrt e col cûl scuêrt
a i dâg la bôna nòt che lî l’é mójja.

Daniela Valdisserra, 19/10/2004

Poeṡî in unåur ed Sandrén di Sarméng

Al mî amîg Sandrén
al scrîv däl poveṡî
in dialàtt stratt,
ma dimónndi stratt.

Tant stratt che la sô fâza
(a l ò incuntrè l eter dé in piâza)
l’é anca lî lónga e stratta
cunpâgna na zigaratta.

Mo la båcca nå.
La båcca l’é lèrga ch’la pèr un’autostrè.
Sé, un’autostrè a sagg’ cursî.
Oh: un’autostrè ed poeṡî!

Franco Preta, utåbber dal 2004

Té et scarabòc’... E mé a t scanzèl!

Al zitadén che durànt al dé al lavåura
ala sîra al và a durmîr ed bôn’åura.
Durànt la nòt, socuànt żuvnût brîṡa stóff
i van in gîr par la zitè a fèr i martóff.

Ognón al zairca disperatamänt un sît lébber:
un mûr, una sranda, un pilâster, anc col calébber
o, magâra, par n èser brîṡa da meno,
un àutobus, un tramm o una caròza dal trêno.

Come un lèder al tîra fòra, con mòsa felpè,
una bunbulatta naigra, ónna råssa, ónna zelèsta e ónna arżintè.
Pò, d arpiât, con gran ṡguazén, al tâca a scarabucèr
e fén ch’l à dal sît al và d lóng a lavurèr;

a creèr di “chèplavûr”, come fôrsi al pänsa ló,
mo mé pròpri a n i cradd brîṡa; mé a n al sò,
par mé i én såul di gran mócc’ ed scarabûc’
che, quand t i guèrd, i t culpéssen cme un póggn int i ûc’;

sänza considerèr che, in tótt i môd e in tótti äl manîr,
al pôver pantalån ai tucarà ed paghèr par pulîr.
Mo se pò la cà scarabucè l’é la sô,
alåura i quajón i véṅnen anc pió só:

ai tåcca ed zarchèr la varnîṡ gióssta,
druvèr al pnèl, un strâz, la chèrta vedrè e un pôc d óssta,
spànnder di bajûc, pêrder dal tänp par pulîr,
o par crûver, quall che an i êra brîṡa fén aîr.

Col dänt avelenè, mänter al lavåura col pnèl,
al ragiåṅna fra d ló: “Té t scarabòc’... e mé a t scanzèl!”.
 Sperànd vivamänt, pr evitèr di èter guâi,
d avair la furtóṅna d an incuntrèret mâi…

Mo té, par piaṡair, pió scarabucèr!!!
Dîm bän só, mo chi t al fà fèr???
La zitè lâsla cum l’é,
Bulåggna l’é bèla acsé!

Rumàn Bulgnaiṡ - Romano Bolognesi

Un curâg’... da leån

Int un zîrc ecuèster, l èter martedé,
ai fó un gran nómmer, cardî pûr a mé.
Fra pajâz, seltinbànc, ecuilibréssta
e la banda, i animèl e i trapezéssta,
int la ghèbia däl bêlv, na dumadåura
(una bèla sturnèla ch’l’inamåura)
la fèva fèr al bîsti quall ch’la vlêva
e ala fén un leån lî la baṡèva!

Fra l póbblic, lé par lé, un żuvnòt,
dåpp un batmàn ch’an vlêva pió finîr,
al gé: “Mo anca mé a sån bån...”

Tótt quant i al guardénn ed bòt...
ló, sóbbit, chèlum, al tgné a dîr:
“...ed fèr quall ch’fà al leån!”

 Na pió fâta malatî

Dån Luîg’, ajût pâroc ed San Vidèl,
da un pôc ed tänp al se sintêva mèl;
socuànt dé indrî al fó ricoverè
int al repèrt “Uturenlaringoiatrié”.

Cuss’l à, i dîṡen tótt ch’l é singulèr
e una móccia ed cuntròl biṡåggna fèr;
mo fén adèsa gnìnta as é inparè,
a äl paruchièni äli én tótti angustiè.

Sicómm ch’al i à lasè con un gran vûd,
äl van al ṡbdèl par sénter dla salût.
“A tgnî dîr una gran sfîlza d uraziån,

i dîṡen ch’i pôlen èser i urción.
Che ciapandi da grand, a sfurtunè,
arivé qué caplàn e a vgnarò a cà curè!”

Liliana Nobili

Un dé ala Fîra di Ṡdâz

L’é détta “La Fîra di Ṡdâz”, l’é una fîra alîgra e canpagnôla,
as i câta ròba bôna, cum l’êra qualla d una vôlta,
i ṡdazén pió bî, par la faréṅna nôva,
e pò: padèl, calzîder, uṡvéi, incôsa as trôva!

Pr andèr ala fîra, a m mité in viâż ala bonåura,
a vlêva cunprèr quèl par la mî spåuṡa,
magâra un ṡdazén, o un grinbèl nôv, e pò una savunatta,
e par la mî fangéṅna a pinsé a un bèl uṡlén con la gabiatta.

A cunpré sta ròba, e vêrs meżdé a m invié al’ustarî,
par finîr con un bianchén la mî girè in alegrî,
mo in cal tranbósst, in mèż a tanta żänt,
as avré la gabiatta... e l uṡlén al scapé vî!

Ste birbànt l andé a finîr såura a una bancarèla,
e pò al salté par tèra, e al s insfilzé såtta ala stanèla
d un’arvindrîṡ, a sêder int un scranån,
li-lé, a òc’ e ganba... la bṡèva un quintèl bån!

A i déss con gentilazza: “Scusi tanto, se mé a i dégg un quèl,
lé... såtta ala sô stanèla, ai é vulè al mî uṡèl!”
- Brótt delincuänt, malnàtt... và vî, pèz da galêra!
La s livé in pî e la m dé un póggn int la dintîra!

E pò, tótta la żänt adòs quî ch’i êren lé int la strè,
a m truvé a fâza in tèra, a n tirèva pió l fiè,
a fôrza ed ṡgumtèr a riusé a scapèr fòra
da cla móccia ed scalmanè, mo la mî żänt, che pòra!

A n sò al parché ed cäl bòt, mé a déss la mî questiån,
a vlêva al mî uṡèl, e a i ciapé ed santa raṡån,
andé a bàvver al bianchén, mo avêva una tarmarôla
che al vén l andé int la camîṡa... infén däntr int la patajôla!

A sån qué tótt scumachè... a sån pròpi instizé, incazè,
par quall ch’am é suzèst, sänza cåulpa, cal dé.
Azidänt ala fîra! A sån qué sänza ṡdâz,
sänza gâbia ne uṡèl... mo quall ch’é pîz -

sänza la mî dintîra!

 La fangéṅna col capucén råss

La dîṡ la mamà:

La mî brèva ragazôla che l’ajûta la sô mâma
la và incû col panirén dala nòna int la canpâgna
a m arcmànd, an te farmèr int al bòsc o la cavdâgna
un luvâz l é sänpr in gîr e s’l à fâm incôsa al mâgna!
An dèri mänt se ló al dîṡ quèl, an dèri spôla,
èt capé? A dégg a té, sèt, ragazôla! Sé, sé mâma, ai ò capé, an avair pòra!

La córr vî la ragazlatta col panirén e la bratta råssa
e int al bòsc in mèż al sintîr la trôva un tîp a môd, żintîl:
- Buongiorno a lî, bèla sgnuréṅna, in duv vèla stamatéṅna?
- Dala nòna sgner luvàtt, lasèm pasèr che qué l é fradd
e la nòna la m aspèta, a i pôrt biscût e marmelèta.
- Che passi pure signorina e mi saluti la nonnina!

La bîstia fûrba la córr vî ed gran carîra e afamè
e l’arîva in fûria là int la strè
in dóvv la nòna int una stànzia l’é a lèt col mèl ed panza,
ló al sèlta dänter e int un bòt al mâgna la dòna cómm s’la fóss un biscòt
con indòs scóffia e camîṡa as métt a lèt
e a guardèrl an pèr brîṡa cal luvâz acsé catîv,
am pèr la vècia un pôc pió brótta e magâra un pô malnatta.

Quand l’arîva l’anvudéṅna ala nòna la s avṡéṅna
e la guèrda maraviè al canbiamänt che in lî ai é stè.
- Come sta la mia nonnetta, occhi grandi e grandi orecchie?
Forse che è la malattia? Ma che brutta, nonna mia!

- La tô nòna un azidóll! Vén mò qué, a t mâgn anca té!
A panza péṅna, fât al nòz, al s indurmänta col strangòz,
furtóṅna la vôl che drî ala fnèstra ai pâsa ṡvêlt un cazadåur
con la stiòpa bän carghè: l amâza al låuv con na stiuptè
e int un spéll al tîra fòra dala panza nòna e fiôla,
l é môrt al låuv e tótt cuntént i fan insàmm un bèl baltén.

Mé una fôla a v l’ò cuntè, però aténti par la strè
se un quelcdón av fà zriṡén strichè bän al catuvén
e se ala pôrta ai bóssa un luvâz fté da sgnåuri, brîṡa in strâz
cadäṅna al óss e bän dezîṡ mandèl a fèr...
un ètr amstîr!

Flépp (bulgnaiṡ sänza nómm) - Filippo (anonimo bolognese)

Uraziån ed chi an sà

O Sgnåur se chèṡo mâi t fóss lé ad ascultèr 
a t prêg, a t dmand in żnòc’, dâm un’ucè,
fâm capîr a ste månnd cs’a sån vgnó a fèr.
In quant a ṡbâli a l sò, a in ò fât na móccia,
däl vôlt a m dmand parsén qué da par mé
s’t eṡésst té e anc s’a eṡésst mâi mé.
L é un quèl difézzil, l’é dûra da capîr,
epûr a vrêv, un pôc prémma ed murîr,
truvèr n’arspòsta a sta dmanda, a ste quèl
ch’am và só e żå dai pî fénna al zarvèl.
Al gîra, al prélla; mo chi saggna mâi mé?
In dóvv a sån e cs’a i stâg a fér qué.
In fånnd a un’eṡistänza sprasulè
Ai srà pûr na raṡån, ai srà un parché.
S’a fóss bån ed zighèr a i pruvarê, 
acsé, tant par pruvèr un’emoziån
delichèta, pr i ûc’ una benziån;
mo an i riês brîṡa e a tén tótt qué 
int al côr, un gran magån,
un quèl ch’al ṡvêrsla dänter
ma che fòra inción sént
e pûc i vàdden.
Cunpâgna mé ai é däl mièra ed parsån
ch’i s préllen däntr a sta malincunî
ch’la stà lé e la n vôl pió andèrsen vî.
Se chèṡo mâi t sintéss sta mî poeṡî
brîṡa fèr cånt ed gnínta, vôltet indrî
e fà un surîṡ, ṡlónghes qué żå una man -
par tótt nuèter la srà una gran benziån.		 Stèr da par sé

Stèr da par sé, l é bèl, an i é che dîr,
t fè quall ch’t vû té, trancuéll, sänza pinsèr
ch’ai é quelcdón a cà ch’al t stà d’asptèr.
T î lébber ed fèr tèrd, ed fèr barâca
tótta la nòt s’t è vójja e anc al dé dåpp,
che inción at vén a rånper i sunâi -
insåmma, da par té i s arsprèmien i guâi.
Mo tótti äl sîr quand mé avérr cla pôrta
a päns, l’é una cà vûda o una cà môrta?
Un surîṡ int al spèc’ ala mî fâza, 
a m guèrd int i ûc’, a lîv un pô só äl brâza,
cm a dîr, asrän la pôrta par de drî,
un èter dé ed sta vétta l é andè vî.
E mé qué da par mé a m dmand parché 
al sâbet mî l é pîz che al lonedé.
Fôrsi parché in cà mî ai manca quèl, 
l åurden in sèla, in cuṡéṅna, int al zarvèl?
Opûr na cunpagnî particulèr,
qualla che såul na dòna la t pôl dèr.
Truvèr la dòna gióssta l é un problêma 
ch’a n m i métt gnanc,
l é pîz che un gran teorêma.
A sta malincunî spropoṡitè
sèt cs’a fâg, a vâg in frîgo a tôr un żlè.
E par conclûder tótta sta tumlè -
dòn, andè a fèr di gróggn, a stâg da par mé.

Rastlén (Claudio Lambertini)

Såura la sâbia mójja

Såura la sâbia mójja
la bdè d un òmen
felîz cme quand mé a t ò cgnusó
pêrs cme quand té t am è lasè.
Ed banda a quassta äl bdè d un can
ch’i van e i véṅnen
int l’indiferänza dal sô padrån
int l’indiferänza däli ånnd dal mèr
ch’i van e i véṅnen
burascåuṡi cunpâgna i sû ânum.
Na bdè ed dòna
ch’la vén da un’ètra direziån
la s incåntra cån qualla dl òmen.
Una spîra d såul ch’la ṡbrindèla äl nóvvel
un can ch’l à truvè al sô padrån
al côr ch’l à truvè la sô pèṡ
un òmen ch’l à truvè al sô destén.		 Par tótta l’eternitè

S’ai êra quèl ch’l um parêva inpurtànt,
prémma ed cgnóssret,
adèsa,
al n é che un arcôrd:
adèsa ch’ai ò catè
in té
la raṡån dla mî vétta:
èsr insàmm a té.

Se mé ai ò dè a té
anc un gnínta
ed quall che té t è dè a mé,
l’é una quantitè tèl
ch’l’é asè
a tgnîrs in vétta
fén ala fén di ténp.

Se a pséss farmèr al tänp,
e vîvrel sänza fén,
a turêv
i ûltum dé ch’ai ò pasè
insàmm a té,
turnànd a vîver ògni âtum,
pròpri acsé cme a i avän visó.

Se i ûltum dé ed vétta
i fóssen quî ch’i s vîven
par tótta l’eternitè,
a vrêv murîr
pròpri in ste mumänt che qué,
pr andèr ed lóng a vîvri,
insàmm a té,
par tótta l’eternitè.		 Arcurdères...

ed nòt un gran silänzi.
gnínta ed pió che al cascadlèr
dl’âcua int al fusadàtt.
e ala matéṅna na spîra ed såul
la s inbuṡèva d in stramèż ai scûr
e insàmm a lî al zangutlèr
di uṡlén al vgnêva dänter
e as sintêva al sfrusiamänt
däl fói mòsi dal vänt
e un râm al sfarghèva i scûr
ciamàndet ala vétta
e ufràndet al nôv dé.

Tén Muntagó - Tino Montaguti

La portariuplàn

Na portaêrei americhèna l’é in navigaziån, ed nòt, fra Livåuren e la Sardaggna, quand al marinèr ed guèrdia al vadd na lûṡ luntèna, ch’la s avṡinèva pròpi int la stassa direziån. Al tôl sóbbit al fèr di segnèl luminûṡ e al traṡmétt: Canbiè direziån ch’a sî indrétt a nuèter, canbiè direziån ch’a sî indrétt a nuèter.

Da cl’ètra pèrt i arspånnden: Canbiè direziån vuèter, canbiè direziån vuèter se nå a s vgnî adòs.

Al marinèr, vésst ch’i n canbièven brîṡa, al ciâma al capitâni e al spiêga la situaziån e quasst al traṡmétt: A sån al capitâni Walt Smítt dla maréṅna americhèna, a stän navigànd con la pió granda portaêrei nucleèr dal månd e a v urdnän ed canbièr direziån pr evitèr un diṡâster. Da cl’ètra pèrt i arspånnden: Canbiè direziån vuèter, canbiè direziån vuèter, l é méi ch’a canbièdi direziån vuèter!

A cal pónt qué al capitâni al ciâma l amirâli, e quasst, ascultè al rapôrt, al traṡmétt personalmänt: A sån l amirâli Robert Johnson, cmandànt dla pió putänta portariuplàn nucleèr eṡistänta, pr evitèr al pió gran diṡâster dla stòra dl’umanitè a v urdnän, perentoriamänt, ed canbièr direziån sóbbit al istànt!

Da cl’ètra pèrt i arspånnden: A sån Salvatore Gargiulo, guardiàn dal fèr nómmer trî dl’îṡla Capraia, mé adès a ṡmôrz e pò a vâg vî. Vuèter s’a n vlî brîṡa canbièr direziån fè quall ch’av pèr!

Al prît e al fûrb

A un tavlén dal barr d na staziån dal trêno as métt a sêder un prît e con chèlma al tôl fòr d'in bisâca un tvajôl ed chèrta, na maila, un curtlén e na scatléṅna. Al dstannd al tvajôl in vatta al tavlen, al paila la maila, ai chèva al ruṡgån e al fà trî muciadén: con la góssa e al ruṡgån, con la påulpa e con äl smintéṅni, ch’al métt int la scatléṅna. Al mâgna la påulpa, l inscartòza la góssa e al ruṡgån e al le métt int al róssc.

Un viażadåur ch’l êra lé ataiṡ al dîṡ: Al guèrda bän arziprît che äl smintéṅni däl mail, par sumnèri, l é méi cunprèri dal spezialéssta, se nå i n nâsen brîṡa!

Al prît l arspånnd: A l sò, a l sò! mé a n ò brîṡa tgnó i smintén par sumnèri, mo par magnèri un pô ala vôlta, parché i fan cràsser la furbézzia e l’inteligiänza, pió ed tótt la furbézzia.

Al viażadåur al dîṡ: Ah!! Stamatéṅna a in arêv biṡåggn anca mé. Ai ò d andèr a fèr n afèri con dla żänt fûrba e am servirêv pròpi n ajût.

Al prît al rêplica: Bän! un pô a i dâg vluntîra, mo al m arê da dèr quèl pr i puvrétt dla paròchia.

Al viażadåur al tôl fòra d in bisâca zénc mélla franc e al prît ai dà in canbi quâter smintéṅni che al viażadåur al mâgna al istànt, mo dåpp un pô al dîṡ: Ch’al scûṡa bän, arziprît, mo con zénc mélla franc mé a cunprèva dû chíllo ed mail e brîṡa såul quâter smintéṅni. Al prît al dîṡ:

Èl vésst che i smintén i fan efèt sóbbit?!

Superenalotto

L’ètra sîra a sån andè a zanna da Carlo,
mî cugnè, e int al dscårrer al m à minzunè
cal żûg che i vénzen tótt chi miglièrd.

A un zêrt pónt, al m à dmandè: Se té
t vinzéss träntaquâter miglièrd, csa farésset?

Da qué l é tachè un dscåurs lóng e cunplichè
che ormâi al n avêva pió fén.

Alåura ai fiû côsa i daggna? bṡugnarà pinsèr
anc ai anvûd, e pò ai é anc i fradî, t an vrè
mégga lasèri sänza gôdres un pô ed ricazza?

A cal pónt qué avän truvè tant amîg pén ed
miṡêria, e pò ai é anc quî che la miṡêria i l’an
da bån, brîṡa par schêrz cum avän détt infén adès.

Insåmma: un miglièrd pr ån a quíssti, zänt miglión
pr ån a chi èter, in meż’åura avän finé i träntaquâter
miglièrd e a sän avanzè in bulatta dûra.

Bah... mo alåura csa żugaggna a fèr.
Adès... avän pinsè: A żugarän par fèr
vénzer chi èter, acsé i sran låur a tribulèr!!!

 Ala prémma pâgina
  Và só