Nadèl 2022

Äl lûṡ
da fêsta
i én inpiè.
Dmàn l è
Nadèl.
Såtta al pôrdg
avṡén ala cîṡa
ai è una sgnåura anzièna
só una scrâna,
dnanz al sô furnèl inpiè
a carbån.
Arvujè int un siâl culurè,
só la båcca un surîṡ
la cûṡ e la vannd äl såu
mistuchéṅni.
I én chèldi, profumè e bôni!!!
Am scâpa un surîṡ,
un surîṡ a cla fangeṅna che ai êra,
curiåuṡa
e felîza in st mänter ch'asptèva cal dåulz.
As avṡéṅna la meżanòt.
Al silänzi, l’ataiṡa, pò äl canpèn
che äl såṅnen a fèsta. Ai é nèd al Mesía.
BÄNVGNÓ GEṠÓ!
Chèro Geṡó, a dmand par piaṡair ed regalèr
a tótt la vójja ed migliurèr sänper de
pió, vîver con rispèt e amåur par tótt
quall che avän d atåuren, èser responsâbil,
e consapàvvel.
Grâzie.
Àugur a tótt salût, pèṡ e amåur.
Bån Nadèl e Bån Ån,
e che st èter al séppa pió bèl.

Fèsta granda 2022/2023

Aldina Vannini Ramazzotti

Vèlzer d Nadèl

 Stasîra am é vgnó vójja d fèr un bâl,
d lasèrum la tristazza drî dal spâl,
dscurdèr che al månnd l é pén ed cativêria,
viulänza, guèr, diṡâster e miṡêria.
Con un bèl gîr ed vèlzer e un frulån
zarchèr pr un dé ed vàdder såul al bån,
che, s'a i guardän pulîd, as pôl truvèr
in tôtti äl côṡ, avän såul da zarchèr.
Dû gîr a dèstra, dû gîr anc al’arvêrsa,
sperèr int al futûr, mâi tôrla pêrsa,
èter dû gîr ṡvaltén ala man drétta,
an pèr un gran bèl bâl in fånnd la vétta?
E se l’urchèstra däl vôlt l’é un pôc stunè,
fà fénta d gnínta, và drétt par la tô strè.
Indôs la ftéṅna nôva: a l'ò spianè
prôpri stasîra, ajîr a l'ò cunprè,
un pôc lunghéṅna, luṡänta e scanpanè
par fèr däl giravôlt in libartè,
parché ôgni gîr ed péssta a vrêv truvèr
una raṡån ch’la fâga bän sperèr
che almànc na vôlta, guardànd un pô luntàn,
as vadda quèl ed bèl da fèr edmàn.
Mo che bèl vèlzer, am pèr quèṡi d vulèr,
sänza pió paiṡ lasèrum traspurtèr,
cujànd col man un mazulén ed strèl
da regalèr a tótt al dé d Nadèl.
La mûṡica l’é quèṡi drî a finîr,
a chi é pió sfurtunè al và al mî pinsîr.
S'a pséss a darê a tótt  un pô d furtóṅna,
tacànd da chi é pió vèc’ a chi é int la cóṅna,
strumnànd un sâc rinpé d serenitè,
ed pèṡ, salût, amåur e libartè.
E mé a i scumétt: a sån zêrta d un quèl,
che con ste vèlzer al srà un gran bån Nadèl! 

Luisa Ragagni

Nadèl 2021

Un
alîgher
petråss
al gurgaggia
só la
paliżè. La
naiv frassca la lûṡ
al såul tavvd dåpp-meżdé.
Da ragazôla,
l êra al mumänt pr un
żlè spezièl: naiv,
zóccher e sûg ed mlarànz.
Una buntè!
Dåpp, felîz ed språn bató a fèr
al banbòz con al nèṡ ed pistinèga.
L’é la viżégglia ed Nadèl.
Int al camén s inpéjja al gran
zòc “bandàtt”
che al và avanti fén al'Epifanî.
Pian pianén al s trasfåurma.
La zànnder pò la s adrôva par tótt
l ân, da spargujèr cómm proteziån,
a biṡågnn e dapartótt.
Dal canpèn ai arîva la sunè dla meżanòt.
AI É NÈD GEṠÓ, BÄNVGNÓ
Chèro Geṡó, multépplica l amåur in ògni côr,
tant,
da psair dunèr con un surîṡ,
anc a chi i cràdden d an avairen brîṡa biṡåggn.
Con gran cuntintazza a fâg i augûri a tótt: ed salût,
amåur e felizitè.
Bån Nadèl e Bån Ân
e… che st ètr ân al séppa miåur.

Bologna - Festività 2021/2022
Aldina Vannini Ramazzotti

Libartè ed Nadèl

Mî anvåud Iusfén – vént ân – l à dal capéss.
In st ân dåumélla-e-vént da scuacuarèla,
al dîṡ che cal bistién da apucaléss
l é såul na bóbbla, n’invenziån, n’ufèla.

Acsé al fà l incazè pió d un tudàssc,
al vôl cunbâter par la libartè,
tgnîr i cavî inspuré, l ôc’ in cagnàssc
e andèr in piâza tótt inzinganè.

La libartè – a i ò détt – par té csa srélla?
E ló l à arspôst «L’é fèr cal câz ch’am pèr,
avair al catuén bèl praggn ed pélla
e in discostrécca sänper a ṡdundlèr.

La mascaréṅna? L’é un brótt azidänt
e a mé a n um tramma brîṡa al quajarôt.
Mitîvla vuèter vîc’, che masmamänt
av tåcca d andèr prèst al gabariôt».

Mé, chèlum e trancuéll, a i ò pò arspôst:
l’é cômda, i żûvn i s la ṡgavâgnen méi,
ala sô etè al bistién i al téṅnen dscôst
mo a nuèter vîc’ as fà pighèr i uṡvéi.

La libartè t vû té l’é pr i minción.
Pôsia avair anca mé la tô ṡvarżûra?
E a i ò apugè una ciôpa ed ṡmataflón
mégga col man, mo con la pistadûra.

L é avanzè inṡmé mèż’åura, al mî anvudén.
Pò, quand l à turnè a inpièr la lanpadéṅna,
l à détt «Méi dèr amänt al nôn Gigén».
E d pâca al s é insfilzè la mascaréṅna.

A spêr, cómm Alighîr dåpp al sô infêren,
ed psair turnèr un dé a vàdder el strèl.
Magaradío, bèle ala fén dl invêren
psair dîr ch’a sän tótt lébber. Bån Nadèl.

Gigén Lîvra (2020)

Nadèl 2020



Una
amâbile
mûṡica
la s avṡéṅna.
L’é una meludî,
sémmbol stòric dla
mûṡica ed nadèl. I en
arivè i żanpugnèr,
con i sû caraterésstic
ftièri.
I pèren arîṡg
vgnó fòra da un preṡêpi.
Ai crass la mûṡica, insàmm
al prufómm di aròsti.
Ala viżégglia ed Nadèl, dåpp
zanna, la Nôna l’urganiżèva par i
fangén una lutarî con i aròsti.
Apanna cût, la i mitêva al intêren ed
socuanti, una cartéṅna da ón o dû franc,
pò ai n ażuntèva ón pèra al nómmer
di preṡént. Dåpp la i mitêva int
un sactén ed stòfa, dóvv ògni
ragazôl a tûren l insfilzèva la manéṅna,
con la speranza ed tirèr fòra al prèmi.
E pò vî alîgher, con tanta fidózzia vêrs al futûr.
In zîl ai é cunparé una gran lûṡ. L é meżanòt
Ai é nèd al MESÍA. BÄNVGNÓ.
A i dmand ch’al s ajûta a avair sänper pió rispèt vêrs
la blazza e äl risåurs dl Univêrs.
Sänper e dapartótt. Anc guardànd al côr d un fiåur cinulén.
Con tant afèt àugur a tótt salût, amåur e felizitè.
Bån Nadèl e Bån Ân
e… che l’Ân Nôv al séppa méi.

Bologna - Festività 2020/2021
Aldina Vannini Ramazzotti

NATALE 2019

La
pâja
che ai ò
arcôlt in
estèt, a la
drôv par fèr la
cóṅna in dal preṡèpi.
Ganb ed spîg che
 i s muvêven alżîri al
vintarén dl’estèt, cómm
un mèr d ôr. A in métt
un pôc só i stradlén, só la
capâna e só äl muntâgn fâti
con al mósschi frassc invernèl.
Fragrànz difaränti,
sémmbol ed staṡån upòsti, adès,
insàmm in un felîz incånter par
al stass obietîv.
L arîv ed Geṡó.
Speranza ed buntè. Anc l òmen al pôl
partezipèr, parché, al sà che ognón ed nuèter
l è ónnic, insostituébbil e siché dånca, maraviåuṡ.
A sént in gîr un bacajamänt alîgher. Dal canpanéll
ai arîva la sunè dla meżanòt.
L è NADEL. Bänvgnó GEṠÓ.
Al mî augurî l è che a se dṡdaṡṡda in ognón
un sentimänt d amåur, tant grand
d abrazèr tótt al Pianaid.
Bån Nadèl e Bån Ân e che al séppa un ån pén ed
salût, felizitè e dimónndi sudisfaziån par tótt.

Aldina Vannini Ramazzotti
 Bo - Festività 2019 -2020

Nadèl 2019

Am pèr d èser un blâc tôlt só da mói,
la vciâja la m à fât un bèl pgnatén:
la m à purtè vî l’óssta, i pî, l argói.
Al dîṡ ch’l é stabilé dal Sgnèr Destén.

Alåura pò csa srélla, cme una guèra
ch’la m é stè dichiarè só tótt al frånt?
Stà ins qualla, al mî Destén, che t am cât dspèra:
csa cràddet che mé a n séppa brîṡa prånt?

Sé, t al sarè, t faréss un gran bèl ṡbâli
parché qué ai ò un sflagèl ed muniziån.
Té màndum pûr adôs tótt i tû incâli,
bèda che mé a n sån mégga un scagazån!

Acsé a m difànnd – sént mò – con la mî algrî
con una vétta ed gran sudisfaziån,
con na famajja d ôr ch’lé tótta mî,
con tant amîg ch’i um vôln e ch’a i vói bän.

T am fè dvintèr pindóll e dscalastrè?
Bän, mé a m n infótt e sèt cum a t arspånnd?
Con la mî fantaṡî, ch’l’é una ṡluṡnè,
a tåurn a fèr chi viâż intåurn al månnd.

A vâg int l’Imalâja, in Énndia, in Céṅna,
pò con al mî dialàtt a m divartéss,
a mâgn dågg’ òstric da cla parigéṅna
e a fâg l amåur (platônic, as capéss!).

A l sò, l’ûltma żughè t la vinzrè té,
vrésset ch’a stéss d’asptèr int un cantån?
Destén, t î da èser vèc’ e inbanbiné,
pr adès mé a i n ò zincuanta e l âs in man.

Dâi pûr, bunbèrda, fà tótt quall ch’a t pèr,
mé a sån un suldadén, té un generèl
rånpasunâi ch’l um vrêv insulfanèr.
Mo mé a préll ed galån. E Bån Nadèl.
 

Gigén Lîvra (2019)
 

Algrî ed Nadèl

Chisà parché, pò, ste Nadèl dal dṡdôt
l um fà séntr acsé alîgher cme un fangén
ch’i i èven regalè żûg e bilén.
Am pèr d èsr un supêrstit dal träntôt,

ch’al s n infótt ed ste månnd ed vidariôl.
E acsé, dal panirån di mî pinsîr
csa i sèlta fôra? Quall ch’é stè: da ajîr
e andànd sänpr al indrî, pió indrî ch’as pôl.

Par fèr un quèl fât bän, parfèt, cum và,
a dscànzel dal zarvèl guèra e miṡêria,
la fâm, al fradd a lèt cómm in Sibêria,
e äl båmmb ch’äl fénn sparîr anc la mî cà.

Acsé a pôs stèr alîgher, mo che bèl!
Quand as é alîgher l’ânma la và in giôstra
e inción s la pôl ṡgranfgnèr, l’é tótta nôstra.
L é prôpi quall ch’ai vôl anc par Nadèl.

Däntr al mî côr, algrî, séppet bänvgnó!
Al månnd, as sà, l é tótt un’aldamèra.
Mé a pôs fèr la mî pèrt, salvèr la Tèra,
però s’al féss zigànd a srêv futó.

Òcio, ragâz: l’à da èser algrî stièta,
mégga såul gósst e gnanc sudisfaziån.
Algrî cme quand un cínno col såu man
l armaṡṡda int un buslôt ed cecolèta.

Chi é alîgr al digeréss parfén i sâs,
l é sänper bèl, al dôrum cme un anżlén,
l à un côr ch’al canta spass cómm un gardlén
e al sô vigåur an cgnóss inción ribâs.

Magâra dnanz a un cåulm ed tajadèl,
stän bän alîgher, ch’as cunvén a tótt.
I delincuént? I strónz? I farabótt?
I i én sänper stè. Stè alîgher. Bån Nadèl.

Gigén Lîvra (2018)
 

Nadèl
2018

Con
la
scôrza
dla fiòpa
ai ò fât
la capâna pr
al preṡèpi. Chèrta
d arżänt pr al lagàtt,
socuànt sasulén e mósschi
frassc. Adès a métt äl
statuéṅni.
Ogni vôlta che a li vadd, l’é
un’emoziån, l é cme artruvèr
vîc’ amîg. Cunpâgn d ân felîz.
Al durmiån, la lavandèra, la filadåura
con al sô fûṡ. Quassta, la m arcôrda la
Zía Marî, la surèla dal Nôn, anca Lî
la filèva con al fûṡ. La cânva arvujè ind la
råcca la vgnêva lavurè coi muvimént alżîr
däl Såu man che i um parêven däl parpâi. A
i vgnêva fòra un fîl sutîl e rubósst che al se
ṡlunghèva pian pianén e arvujè ind al fûṡ.
Un spetâcuel.
Acsé, pian pianén, anc la nòstra vétta, cómm
cla cânva, la canbia e cunsapàvvel d un patrimòni
ónnic sänza sostituziån, l òmen al cói i sû frût.
In gîr ai é âria ed fèsta, lûṡ e arciâm festûṡ.
A sént al prémm tåcc dal pànndol, rîntåcc,
l é meżanòt. Gran fèsta.
L é NADÈL, ai é nèd al MESÍA
BÄNVGNÓ
Che T pòs regalèr a tótt
tant amåur, cuntintazza, pèṡ e salût.
Bån Nadèl e Bån Ân e che ògni ân al séppa pió bél.
Un gran abrâz a tótt.

Aldina Vannini Ramazzotti

Nadèl 2017

Nâs cal Fangén che – as dîṡ – vgnó da luntàn
l arivé qué e in prinzéppi al fó bänvgnó.
Chi i gêva sant, chi i gêva maramàn,
Ló al predichèva e al s fé ciamèr Geṡó.

Dåu mélla e darsèt ân i s n én andè
pén ed parôl ed Ló, prémm sozialéssta.
In tótt chi sêcol, srèl pò stè ascultè?
Ah, sé, i l an ascultè tant afaréssta

ch’i an inventè, pr eṡänpi, un umarèl
fté d råss che par Nadèl al rånp äl bâl.
Acsé a nó as tåcca ed spanndr un capitèl
e a ló ai và tótt i “grâzie” pr i regâl.

Mo quasst é gnínt. E té, mî pôver Crésst,
t muréss con na curåṅna fâta ed spén
par fèr i ômen pió bón. Adès, èt vésst?
I vénzn i lèdr, i pûrz e i asasén.

Al månnd l é in scuézz e i cmànden i martóff.
An é zêrt quasst che té t avêv insgnè.
Pòsia – qué da par mé – dîr che a sån stóff?
A pòs parair mât dûr o un dscuajunè,

mo sèt csa t dégg? A dâg äl dimisiån:
a bócc’ vî äli iluṡiån e la mî rèna,
a ṡvêrsl al månnd intîr sta deziṡiån
e pò a m tói vî dal grópp dla râza umèna.

E dåpp csa dvintaròja, un ucaròt?
un gât, un pasarén, na cavalatta?
Ai ò dezîṡ: a dvintarò un livròt,
pò vî dai ômen, vî cme una sajatta

stramèż a di buschétt o a di madón.
A magnarò di vlócc’ e dal tridèl
e a n sintrò gnínt ed guèr, båmmb e canón.
Écco äl mî dimisiån. E bån Nadèl.

Gigén Lîvra
 

Arspòsta d Êzio Scajarén:

Dà amĕnt a mé, gnanc lé t aréss la pèṡ
ch’i t darénn drî coi can e col s-ciuptè
parché dal bîsti inción al g à pietè
cme dla natûra, e quĕsst al sré al prugrès.

E pŏ t è la furtŏuna ch’al s dà al chèṡ
che t âv un branc d amîg, n'infinitè,
ch’i n scaparénn vî gnanc col canunè,
e Lîvra t î da sĕnpr, ajîr cme adès

(sebĕn che vlócc’ t an mâgn, mo tajadèl).
Avanza dŏnca al Lîvra ch’a cgnusĕn,
brîṡa dvintèr ragó pr al parpadèl,

stà ché cŏn quî dla Bâla ch’a t vlĕn bĕn,
che tótt insĕmm a t dĕn al Bŏn Nadèl,
che al mŏnnd ag é biṡŏggn ed żĕnt par bĕn!

Ezio Scagliarini, dialàtt dla Ciṡanôva (Decima)

Che bèl al Nadèl

Che bèl al Nadèl
col lûṡ int äl strè,
mo al srêv bän pió bèl
s’l avréss i côr srè;

che bèl al Nadèl
col lûṡ int äl piâz,
mo al srêv anc pió bèl
sänz’òdi stra äl râz;

che bèl al Nadèl    
ch’l invîda a cunprèr,
mo méi se int al månnd    
an i fóss mâi pió guèr;

che bèl al Nadèl    
ch’as mâgna i turtlén,
mo méi s’al cavéss    
la fâm ai fangén;

che bèl al Nadèl    
ste gran poveṡî,
mo méi se ló al pséss    
tôr vî äl malatî;

che bèl al Nadèl    
coi âlbr a culûr,
mo vlaires pió bän   
al srêv méi sicûr;

che bèl al Nadèl,   
mo èser pió bón
l à d’èser tótt l ân   
l inpàggn par ognón.

 Ezio Scagliarini

 Zirudèla par Nadèl dal dåu mélla darsèt

Zirudèla.
A m sån pròpi incucalé,
a m sån scurdè Nadèl,
as vadd ch'ai ò un prilån.

I guêren i én tótt facuajón,
i én tótt pròpi farabulón.

St ân a vrêv fèr al birichén,
a vói fèr un bèl magnén:
cån i turtlén sänper bunén,
cån capån e un bèl zanpån,
un puctinén ed murtadèla,
e par finîr la brazadèla.
Tócc e dâi la zirudèla.

Pirén Funtèna
( Piero Santoro )

Al sôlit gran preṡèpi in San Franzàssc
st ân l um fà vgnîr un mèż scarabacén
parché, al pôst d un surîṡ, Geṡó Banbén
al fà la masscla, sêri cme un tudàssc.

A i ò dmandé al parché a l cât acsé dspèra
e Ló al m à détt che l é angustiè pr el guèr
mo anc par quèl èter. Ai vén da zighèr
pinsànd ai asasén d sta pôvra tèra.

Al dîṡ che, pr i bajûc, di farabótt
i tâjen miglión d âlber tótt i dé
e i én cómm paghè a côtum, acané
int al fèr di diṡâster dapartótt.

Acsé Ló al zîga. Al zîga par al vlaggn
ch’i arbèlten int i mèr, i canp e i fiómm,
al zîga parché as mâgna trôp marzómm,
al zîga parché al zîl al n é pió sraggn.

Zîga, Geṡó, che i ômn i t an freghè.
Pr al dío bajôc i arvéṅnen quall ch’as mâgna
e as dîṡ che l’âria bôna l’é in canpâgna
såul parché in cà i an tótt la fnèstra asrè.

Pò quand srà fichè żå l ûltm albarén,
pschè l ûltum pass, ṡbudlè anc l’ûltma vâca,
a s n adaràn, rumgànd däntr in bisâca,
ch’i n s mâgnen brîṡa i góbbi o i maranghén.

Chèro Fangén, sant, rizulén e biånnd,
và là, dṡmétt ed zighèr, tåurna só in zîl
dóvv i ômen mascalzón, lèdr e inzivîl,
i n pôlen fèr di dân come col månnd.

Nó avän cardó ai malnétt e ai criminèl
ch’i an dscalastrè la tèra. Ormâi i an vént,
mo mé a sån stóff d fèr sänper cånt ed gnént.
Geṡó, pût pardunères? Bån Nadèl.

Gigén Lîvra

Luisa Ragagni

Anc s'i n êren brîṡa turtlén,
avän fât un bèl magnén.
E par finîr cån la brazadèla
cån la mî spåuṡa bèla bèla,
tócc e dâi la zirudèla.

Pirén Funtèna
(Piero Santoro)

Bån Nadél a tótt quant!

Anc såtta äl fèst ai ò catè chi dîṡ
ch'l'é una fadîga supurtèr la vciâja.
Mo a mé, pinsandi bän, am é d avîṡ
ch'as prêv èser ancåura in ṡghirigâja.
Acsé, par ste nadèl, ai ò int la mänt
che pr èser pròpi vîc' ai vôl di quî
come malincunî, lôrgna, rinpiànt
e tôr la vétta cme un'instariarî.
Mé, invêzi, ai ò un amîg ch'l à sänper détt:
"Anc quand t î vèc' e at scantarèla al côr
mâi ftîr i pâgn dṡgudévvel d un scunfétt
parché as à da canpèr fentànt ch'an s môr".
Mo sócc'mel - a i ò détt - csa m vrésset dîr?
A l sò anca mé che a vîvr as tîra al fiè!
E ló: "Canpèr l é anc vlaires divartîr,
fèr di prugèt, cunbâter äl freghè,
mâi tôrla pêrsa, pinsèr sänpr al dman.
Chi vléss, däl vôlt, guardèr ai ténpi indrî
ch'al lâsa pêrder guâi, tribulaziån
e al vlaggn incantabéss dla nustalgî".
L é un gósst, da vîc', dsfujèr pianén pianén
äl fòto ṡbiâvdi ed tant parént e amîg,
pò méttri a fûg pulîd int al mirén
e, cómm s'i fóssen lé, bacajèr sîg!
Dscårrer d amåur, d algrî, däl pajazè
dla żoventó, däl fèst, di fiû, dla pèṡ,
con la cgnusänza che a sta bèla etè
l'é tótt nòstra. E, cómm int al bunbèṡ,
stèr còmd, avair par tótt una parôla,
tôr äl midgén par tgnîr a bèda i mèl.
Mo sé, và là, la vciâja la m sfaṡôla!
(pchè såul ch'la dûra pôc). E bån nadèl.

Gigén Lîvra, dṡàmmber 2015

Na-
dèl,
Nadèl,
Nadèl.
Nadèl l é
una parôla
ch'la tîra fòra
i arcôrd e i sen-
timént. Nadèl par
mé l é anc al prufómm
dal mósschi frassc. Da
cinéṅna in cà mî al preṡèpi
as fèva al dåpp-meżdé dla viżég-
glia, dåpp avair fât i turtlén. Pò, la
lónga nòt d ataiṡa par cal dé
spezièl.
L é nadèl.
Apanna dṡdè a sintêva un fôrt e piaṡàvvel
prufómm d mósschi frassc che durànt la nòt al
s êra spargujè dapartótt. Ṡvêlta e felîza andèva
dnanz al preṡèpi. A guardèva dapartótt. Che bèl!
Pò, a Geṡó a i dmandèva ed realiżèr i mî insónni
d fangéṅna. Anc incû a téggn só sta bèla tradiziån
che par mé la rapreṡänta
al mirâcuel dla vétta, la speranza pr al futûr.
Däl vôlt antézzip la costruziån ai prémm d nuvàmmber.
Am pièṡ d avairel in cà, ògni tant a canbi al mósschi
pr avair la fragranza ed ste prufómm.
L é Nadèl
Adès a dmand: Chèro Geṡó Banbén, fà sparîr tótti äli
èrum, fà che äl man di asasén äl dvänten man par purtèr
la pèṡ. Trasfåurma l òdi in amåur. Fà che ognón al
pòsa regalèr un surîṡ dóvv al manca e che par tótt ai sía una vétta
péṅna d salût, d felizitè.
Bån Nadèl e Bån ân 2016

Aldina Vannini Ramazzotti

Udåur ed fradd

Zirudèla d invêren cån cla naiv.

Mo l é invêren, l é un fradd da can
a spêr ed cunsulèrum cån
una zanna bèla bèla,
cån la mî spåuṡa bèla.

Cån zanpån, cån capån e i turtlén,
sänza dscurdères ed Geṡó Banbén.

Sänza dscurdères la mî unbrèla,
cån tótta cla naiv bèla,
cån la susézza däntr int la padèla,
tócc e dâi la zirudèla.
 

Bån Nadèl a tótt quant!

Pirén Funtèna
(Piero Santoro)

La viżégglia ed Nadèl

La viżégglia ed Nadèl a vói magnèr dû varmizî
cån al pevrâzi e una tròta alàss cån dåu ôv dûri ,
dû sfilunzén cån di grugnû e dal pan dûr.

Mo dman a vói fèr un bèl magnén,
na scudèla péṅna ed turtlén,
cån caplétt da prît e cån un zanpån
e par dåulz un bèl zaldån ,
cån la mî spåuṡa bèla bèla,
tócc e dâi la zirudèla!

Piero Santoro

Nadèl 2014

Al
grand
ziprès l é
stè pudè. A
tèra, di bî râm
con tanti péggn
culåur d ôr. Cån
di râm a i ò fât un
albarén. Quasst che
qué l é al mî albarén ed
Nadèl.
Con un pnèl a i ò méss di
puntén ed varnîṡ bianca, par
arcurdèr la naiv. Da un pézz
antîg a i ò artajè di fiûr e
atachè stramèż al péggn. Che
bèl, al mî albarén, l é pròpi bèl!
Pò a i ò ażuntè un bigliàtt
Chèro Geṡó Banbén
st ân a t dmand ed ṡradiṡèr int i òmen
ògni sentimänt catîv. Chi sentimént che
i inbarbâjen i pensîr, che i pôrten a fèr däl
guèr sänza fén.
Tîra vî sti urénnd pinsîr che cómm di maṡgnón
i dṡmôrzen cla falésstra ed buntè che ògni
òmen al tén dänter. Fà che ognón al dâga al
méi pr al dirétt d una vétta pió trancuélla par tótt.

Ban Nadèl e che ògni ân al séppa pió bèl

Aldina Vannini Ramazzotti

Lûṡåur, preṡèpi, âlber e pan spzièl,
antîghi uṡànz, dågg’ mîṡ cómm intervâl,
i um dîṡen d stèr ins qualla: l é Nadèl.
E pò ai é la manfréṅna di regâl

che la m fà dîr «ragâz, brîṡa par mé!»
parché a in ò bèle un frâc, un stracantån,
e i én preziûṡ, e a i päns tótt quant i dé.
I én i mî amîg, ch’i um vôln e ch’a i vói bän.

A v aringrâzi, amîg. Con mî mujêr
e con mî fiôl, vó a sî la mî ricazza,
a sî al regâl pió bèl, a sån sinzêr,
e fèr tanta strè insàmm l’é stè una blazza.

Lóng a sta strè ch’a fän in cunpagnî,
fèm un piaṡair, an stèdi sänpr in tèsta
parché, a v cunfès, avair da tgnîruv drî
la srê såul na ṡganghè, brîṡa una fèsta.

Int l istàss tänp, anc s’a pedghéss par dnanz,
a n sarêv brîṡa da che banda andèr.
S’a sî di amîg al tògo e brîṡa ranz
mitîv bän spâla a spâla, a mé al inpèr.

E acsé andän d lóng insàmm, mé e el mî risåurs
che pò a sî tótt vuètr, a l garantéss.
Sänza biṡåggn d cuntrât, sänza inción dscåurs,
luntàn da facuajôni e incantabéss.

Par la mî vétta e pr al sô lóng sintîr
ai é pasè, sicûr, dimónndi żänt.
Mo såul i amîg i én stè bón ed sculpîr
l’inprånta stâbil, saggn d un żuramänt.

Dånca, a chi vléss na pèrt di mî regâl
a i dégg ch’i n i vdran gnanc col canucèl
parché i amîg i én mî, fôra dal bâl!
Ciamèm pûr egoéssta. E bån Nadèl.

Gigén Lîvra

A n arîv brîṡa d åura ed psair capîr:
Nadèl, da cínno, al n arivèva mâi
e invêzi adès al rånp bèle i sunâi
parché quall dl ân pasè... l um pèr ajîr.

Acsé ai ò vló dmandèr a Balanzån
se ló, con tótt i stûdi dla sô siänza,
al pséss s-ciarîr un pô la mî ignuranza:
Parché pò al tänp, adès, córrel cme un siån?

Al Sgnèr Dutåur l à tirè só col nèṡ
e al s é amulè con la sô parlantéṅna
digànd: «Quajózzi, tananàn Minghéṅna,
Gigén stà chèlum, métt al côr in pèṡ,

t è da savair che al tänp l é cómm un can
ch’al môṡga såul i vîc’, brîṡa i fangétt.
Té, ormâi, t î vêrs la fén dal tô tragétt
e såul che t guèrd l arlói l é bèle dman.

Parché, ói, bużarèta e bustichèta,
al tänp al córr par quî chi an dl’abundanza
e par chi é in pèṡ col månnd e la cusiänza,
brîṡa par chi à pén d guâi la sô giurnèta» .

Chèro al mî Balanzån, ai ò capé.
Se un’åura la m pèr fâta ed mumintén
l é saggn che i mî i én såul di malastrén,
che a st’månnd a i stâg brîṡa da melpinté.

Fôrsi äl mî åur äl van sänper pió a bâla
parché a stâg pulidén, con pûc intrîg,
cuntänt dla mî famajja e ed tant amîg,
dla mî furtóṅna ch’la m fà stèr a gâla.

S’la fóss acsé par tótt, cum al srêv bèl!
Pò par dscurdèr al tänp, quèṡi dscanzlèrel,
l é asè fèr un quèl såul, l é asè adruvèrel
sänza un cavail ch’ai pänsa. E bån Nadèl.

Gigén Lîvra - 2013

Anc par st ân l é vgnó Nadèl,
avän avó na nuvitè: un èter Pèpa,
e anc ste Pèpa l é d qualitè.
L ân pasè ai ò ciapè un peppacûl ,
cån tótt cal teremòt.

Mo par st ân ch'm é tante chèr
a spêr ch'a m cunsôl cån una zanna:
cån zanpån, capån e i turtlén,
cån la mî spåuṡa bèla bèla
e che mé a i vói pròpri tant bän,
tócc e dâi la zirudèla.

Bån Nadèl a tótt quant!

Pirén Funtèna
(Piero Santoro)

Nadèl 2013

St ân Geṡó Banbén
l é vgnó al månnd in mèż al mèr,
int la panza d un barcån,
al fradd e al bûr con gnanc al fiè
d un bå e d un sumâr.
Anc par stavôlta an i é sît
par Iuṡèf e la Marî,
i Rà Mâg’ i n én brîṡa arivè,
gnanc la Strèla la s é véssta,
in ste preṡèpi solamänt i pscadûr
i an purtè i sû regâl.
 

La Nóccia d Bastèl (Anna Bastelli)

Luisa Ragagni

Dṡdères a Nadèl

Psair dṡdères la matéṅna al dé d Nadèl,
séntr un silänzi nôv, sprupuṡitè,
avrîr äl fnèster, vîdr e taparèl
e adèrsen che cal dé al månnd l é canbiè.

Acsé a sintrénn alåura, in cal mumänt,
la vétta gióssta arnâser cla matéṅna
e vgnîres só dal côr un Fenalmänt!
Vàdder vulèr in zîl na rundanéṅna

ch'la canta alîgra a un månnd ch's é trasfurmè
parché al dé prémma, ancåura ed schiavitó,
la strè dal gabariòt l à ormâi ciapè
cal tänp da angósstia ch'an se vdrà mâi pió.

Tulàndes da cal dé e a andèr inànz
la s inpiarà una lómm int al capéss
che prémma avèven guâst e quèṡi ranz.
Cla lûṡ la srà un mirâcuel ch'al s-ciaréss,

ch'fà da capîr che ognón, furtóṅna o dṡdétta,
l à da èser gnínt ed manc e gnínt ed pió
ed tótt chi èter. Dänter a una vétta
dóvv i òblig e i dirétt i én i bänvgnó.

Acsé, da alåura, nó a n srän pió custrétt
a fèr i curagiûṡ o i scagazón
int un bèl månnd sänza di trabuchétt,
sänza canâi, tirân, rånpacuajón.

In ste Nadèl dal Dågg' psair dṡdèrs acsé!
Mâi dóbbi? Sta viżégglia a n ò gnanc vójja
d andèr a lèt. A sån un pô avilé
e a m sént cme un ninazàtt sänza la trójja.

L'ónnica l'é int al preṡèpi inpièr la lómm,
guardèr Geṡó Banbén s'l um dà un segnèl,
sénter se äl Fèst i an anc un pô ed prufómm
e tirèr d lóng a vîver. Bån Nadèl.

Gigén Lîvra - 2012

Pirén
(Piero Santoro)
 

N.B. Questa mia Zirudella è particolarmente dedicata a tutti quelli che hanno subito danni per il terremoto in Emilia-Romagna.

Zirudèla zirudèla, par Nadèl,
anca mé a vói dîr un quèl
una côṡa dimónndi alżîra
che la s lèż paràcc’ vluntîra.
Cån ste guêrn i fan padîr,
tótt i puléttic l é un gran dîr.
Mé a m arcmànd i mî vciarlén:
in pensiån cån un scaldén!
Chi pôver fiû sänza lavurîr
mé am agrîva, lâsum dîr.
Mo l é Nadèl, a vlän fèr fèsta,
chèvet bän quèl dala tèsta.
Col capån e coi turtlén,
sänza dscurdèrs Geṡó Banbén
una zanna bèla bèla,
tòc e dâi la zirudèla.

Pirén (Piero Santoro) 2011

Däl vôlt suzêd che anc såtta a Nadèl
et cói däl ṡbadilè ed malincunî.
Chisà, fôrsi al Banbén, s’a i dmand un quèl,
l um dà un cunséi par psair mandèrla vî.

Dnanz al preṡèpi, Ló al m à détt acsé:
«Gigén, csa vût? Vût sänpr al paradîṡ?
Vût sänper al zîl sraggn? Che incucalé!
Séppet såul té al padrån dal tô surîṡ

anc quand al zîl al s crûv con na gran bûra
e al såul al pèr in câsa integraziån.
Quassta, par tótt i mèl, l’é una gran cûra
ch’la pôl dscanzlèr tótti äl pruvucaziån.

Prôva mò ed ṡgargnazèr cómm un Falstâf
ch’al vadd la vétta un schêrz, una ṡdundlè,
e quand ai é al destén ch’ai målla un stiâf
al fà un scanbiàtt, un sèlt e una cantè».

Alåura quand in tèvla ai é un subéss
ed piât rinpé d arlî, lôrgna e mestézzia,
a zairc ed méttr in ôvra un pô ed capéss,
a bavv, a rédd e... a cûl con l'ingiustézzia.

Grâzie, Geṡó, d avairm insgnè sta dscuêrta.
S'a guèrd a st månnd e a vadd såul un gran schîv
a tâc a rédder, ṡmaslàndm a båcca avêrta
fagànd carpèr la lôrgna. Acsé avanz vîv.

Se ón dscunsulè, pindóll e malincônic
l avérra ṡgargnazànd båcca e ganâsa,
a cradd ch'al fâga un quèl brîṡa platônic,
a cradd ch'al chèva i ciûd dala sô câsa.

E acsé, malincunî, mé a t ò futó.
Vén pûr quand t vû, che qué ai é al mî segnèl
d mèrca Falstâf, quall ch'am à insgnè Geṡó:
a t mand a fèr di gróggn! E bån Nadèl.

Auguri bolognesissimi

Lé
ai é
só in èlt
una gran strèla
con una cô lónga
ch'la vôl dîr la strè
pr un sît ch’l é in Uriänt
indóvv int al żêl d una gròta
só la pâja stra un bå e un sumarén
con la Marî e Iuṡèf strécc in aduraziån
l é nè
Geṡó
Banbén.


Silvano Rocca 2011

Galavêrna

Ai tîra al vänt d såtta
só la pianûra,
al bûṡ dla Iâcma
l é quêrt dala bûra.

Che galavêrna!
Incôsa é insticlé,
al zîl al la guêrna
catîv arabé.

L à ṡméss d anvèr fôrt,
la vén żå giazè,
i sprócc dänter l ôrt
i pèrn arcamè.

L é pròpi na blazza
st linzôl tótt luṡänt,
dal zîl l’é una dåzza
ed stréssel d arżänt.

Ai é la pujèna
col sèl da strumnèr,
meżdé la canpèna
la tâca a sunèr.

L arîva al pustén
tótt incaparlè
l é mói cme un pipién
e un pô ragajè:

“Puvrén che mstirâz,
vén bän vṡén al fûg
che con ste tinpâz
srêv méi fèr al cûg!”.

La naiv la s é sfâta
in picâi ed giazû,
la rånfa la gâta
ataiṡ ala stû.

I fómmn i camén
int l’âria tunbè,
tótt i pasarén
i s én acuacè.

La statuéṅna
dal pilastrén
l’é cuêrta d bréṅna
l é ṡmurzè l spirén:

“Mamà dal Banbén
par un bån Nadèl
prutèż i fangén,
ch'i zîg-n int i ṡbdèl,

ajûta i puvrétt,
chi é sänza famajja,
i pôver vciarlétt,
la nòstra Bulåggna;

bèla Madunéṅna
e pr i żûven ṡbandè
a inpéi  sta candléṅna:
dâi Té un’ucè!”           

Teresa Grandi 2011

A cufétt int l ân biṡèst 2012!

A vòi fèr al girundlån
e a infåurc un vaird insónni
cme s’la fóss un’aventûra
mé ch’a viâż da pió d vént ân
lé stramèż la Poeṡî,
e a m i fécc con dṡinvultûra!
Ai n é tant, dòn e òmen,
ch’viâżen trésst in sti mumént
ch’i én in câsa o i van zarcànd
la cadäṅna sfrutadåura
d fèr di tûren nòt e dé,
ch’vrénn andèr con la famajja
in muntâgna al mèr o ai sí
mo ch’ai tåcca d cuntintères
d un uvén cån dû radécc’!
Bän, nuèter bî bulgnîṡ,
par l’amèra congiuntûra
s cuntintän pr al Bån Nadèl
ed pluchèr vèci parnîṡ,
pò andèr żå pr i ûltum pirû
dl Ân ch’finéss sänza surîṡ!
Acsé entrarän con tant’angósstia
in cl antepâtic Ân Biṡèst
par tachèr na vétta nòva:
gnínta scónt a tótt i lêrz
speranzûṡ ed psair rubèr
cómm i an fât infén adès!
Sänpr in èlt i én i Povêta
con la forza sovrumèna
ch’i an i Pûr: Vîva l Amåur,
tótt al månnd al se dṡdarà
e sugnànd pió giósst turtlén
fôrsi... la batâglia al vinzarà!

Sandrén Sarmäng 18.12.2011

Voglio fare il giramondo
e inforco un verde sogno
come se fosse un’avventura
io che viaggio da oltre vent’anni
sempre in mezzo alla Poesia,
e mi ci ficco con disinvoltura!
Ce ne son tanti, donne e uomini,
che viaggiano tristi in questi momenti
in cassa integrazione o van cercando
la catena di montaggio
per fare turni notte e giorno,
che andrebbero con la famiglia
in montagna al mare o sugli sci
ma che devono accontentarsi
d’un ovino con due radicchi!
Bene, noi bei bolognesi,
per l’amara congiuntura
ci accontentiamo per il Buon Natale
di leccare vecchie pernici,
poi scendere gli ultimi gradini
dell’Anno che finisce senza sorrisi!
Così entreremo con tant’angustia
in quell’antipatico Anno Bisestile
per iniziare vita nuova:
niente sconti a tutti i lerci
speranzosi di poter rubare
come han fatto fino adesso!
Sempre in alto sono i Poeti
con la forza sovrumana
che hanno i Puri: Viva l’Amore,
tutto il mondo si sveglierà
e sognando più giusti tortellini
forse... la battaglia vincerà!

Sandro Sermenghi 18.12.2011

Un dé una cîṡa, cà
däli uraziån,
da un fisumêri ed żänt la fó ocupè
che, con manîra e fénta divuziån,
i trasfurménn la cîṡa int un marchè.

Di prît i stèven lé tótt a guardèr
e i stèven zétt, i n gèvn un azidänt
parché i êren cuntént ed cunstatèr
ch’ai arivèva un bèl muciån ed żänt.

Però, un bèl dé, ai véns däntr un ragazèl
che, cum as dîṡ, l avèva só i quajón
e al s arvulżé ai marcànt e anc ai sinsèl
ṡvarslànd: «Fòra d’ed qué, mâsa ed ladrón!».

A un sazerdòt, però, ch’al stèva al’êrta,
ai agrivèva che i andéssen vî.
Ló al srèva un ôc’ e, con na bôna ufêrta,
magaradío... l in asrèva anc trî.

Cal ragazèl, da grand, fó méss in cråuṡ
parché a un marcànt t pû dîri dal ladrån,
mo an t pôl sufrîr e al dvänta parmalåuṡ
se t ai arvén la glubaliżaziån.

Adès, par stèr trancuéll e int al sicûr,
i l an ardótt a fèr la statuéṅna
int i preṡèpi. I ténp i én dvintè bûr,
Geṡó i l an fât dvintèr na cartuléṅna.

Par ste Nadèl, però, cunbinaziån,
a i ò vésst che al Banbén, såura la pâja,
l avèva una gran fróssta strécca in man
pr adruvèrla dezîṡ con cla żintâja
ch’la fà marchè druvànd anc al Sô nómm.

Al prèmi pr i marcànt e pr i sinsèl
ch’i van in cîṡa par strumnèr dal fómm?
Frustè żå par la vétta. E bån Nadèl.

Gigén Lîvra 2009

Zirudèla, al dé d Nadèl
l arêv da èser pròpi bèl.
Con al gâl e la galéṅna
a vrêv dṡdèrum dman matéṅna
e dscrûver un månnd pió bèl,
un regâl ed ste Nadèl.

Che la vétta la ṡlunghéss
e la vciâja la scurtéss.
Che dal månnd tótt i fangén,
pròpi tótt, i én acsé blén,
i pséssen fèr un bèl surîṡ,
la srêv gióssta, am é d avîṡ.

Chi pió grand, sänper int i guâi,
i féssen manc ed tananâi.
E tótt chi żûven laureè,
dåpp avair tante studiè,
mo ch'i truvéssn un lavurîr
e i finéssen ed padîr!

Mo mé a pòs såul dîr un quèl,
alåura a dégg: Bänvgnó Nadèl!
T î la fèsta la pió bèla,
tócc e dâi la Zirudèla!

Piero Santoro
Pirén 2009

Adès ch’as sént da bån âria ed Nadèl
Una fèsta antîga in dóvv tótta la żänt
Gôder la vôl int un säns universèl
Un dé ed litézzia e d pèṡ trancuilamänt
Ripetän con ṡlanz la bèla tradiziån
I augûri ed mandèr vî par st’ucasiån.

Dånca, a tâc a druvèr dal diziunèri
Äl parôl gióssti pr augurèr dal bän
Gran furtóṅna, fòra dl urdinèri
Nòt e dé sänper col tänp srän
E pò salût, bón amîg, prosperitè
Lasànd guâi e scuntrómmbel par la strè.

Silvano Rocca

Zirudèla dl ân nôv

Zirudèla, al nuvantòt
coi sû guâi e al sô caṡòt
l é finé, l é ormâi stiupè
e a l avän abandunè.
Siché dånca, fän äl prôv:
l é tachè al nuvantanôv,
ch’l é l ûltm ân ed cal baréll
dóvv ai n êra dänter méll.
Fän äl prôv, chèro bulgnîṡ:
arcurdèv che sti dågg’ mîṡ
tótt ṡbliṡgûṡ cómm un’anguélla
i én prelûdi dal dåu mélla.
Sîv cuntént? Vlîv fèr evîva?
L é là in fånnd, l é là ch’l arîva,
coi sû nûv èter méll ân.
Mo cum srèni? pén ed dân,
pén ed guèr, d infamitè,
d òdi, ed gran bestialitè?
Se al dåu mélla al fóss acsé
al srêv méi farmères qué,
artruvères tótt in piâza
e pó äl mân ṡbâtri... int la fâza!
Mo mé a spêr, a l dégg adès,
in méll ân såul ed prugrès,
ch’al n avéss mâi da finîr,
par Bulåggna e al månd intîr.
Såura tótt, chèra Bulåggna,
a vrêv l òmen manc caråggna,
e incapèz ed fèr la guèra
sía int la mî che in ògni tèra.
E par èser anc pió bón
che armamént, méssil, canón
fóssen fât ed brazadèla!
Tòc e dâi la zirudèla.

Gigén Lîvra 1998

Câca ed nadèl

Dåpp méll nadèl con dnanz al nómmer ón,
anc l ûltum l é arivè. Pò, da st ètr ân,
as tacarà col dû. E a pîz e pcón
a dän un tâi al sêcol e ai sû dân.

Ste dé ed nadèl, pôc dåpp la meżanòt,
am é suzès un fât miracolåuṡ.
Andèva in biziclatta pr un stradlòt
quand, tótt int un mumänt, a sént na våuṡ

sutîla e féṅna, ed cínno in cuzidrèla.
A vésst, prilàndum, fòra da una stâla,
un pinuclén mèż nûd con na mastèla
péṅna d aldâm, ed câca tanndra e żâla.

Sänza badèr al pózz e al pestilänz,
ste ragâzol, rabiåuṡ, tótt instizé,
fagànd di vêrs, rujànd däli insulänz,
al spargujèva in gîr... cla ròba lé.

Al gêva: - Maledàtt, t î un mascalzån,
canâja, farabótt d un delincuänt,
t î un asasén, un pôrz, un carugnån,
rufiàn, vigliâc, ch’at vgnéss un azidänt!

Am véns, cm as pôl capîr, da dîri quèl.
Acsé a i dmandé: - Csa fèt con cla rubâza?
E ló: - T an vadd? A inmêrd ste månnd bestièl,
parché an vèl gnínt, l é pîz che la ṡgarbâza.

L òmen d incû, con tótt al sô prugrès,
al mêrita dla mêrda e gnínt ed pió.
E se al dåu mélla ormâi al fà al sô ingrès,
almànc ch’l acâta quall ch’ai vôl par ló.

- Con che dirétt - a i gé - ît tant furiåuṡ,
chi ît da avair adòs tótt chi sulfûri?
- A sån quall che un brótt dé fó méss in cråuṡ:
a m ciâm Geṡó banbén. E tantaugûri.

Gigén Lîvra 1999

Tivú ed Nadèl

Ai é arivè i Rà Mâg’. Mo insàmm al ôr,
la mérra con l inzäns pr al Redentåur,
stavôlta i s én tôlt drî un èter teṡôr:
I an regalè a Geṡó un televiṡåur.

Srèl un quèl sustanziåuṡ o såul da fómm?
Iuṡèf l à inpiè al scatlån col vaider léss
e acsé in cla stâla as i é ażuntè una lómm:
cla lûṡ che òmn e dòn l’incucaléss.

Geṡó, con al cunsäns dla Madunéṅna,
al s é méss lé a guardèr tótt i canèl
e pò l à détt: - Cus’êla sta manfréṅna?
Êla acsé necesèria, al dé ed Nadèl? -

Acsé såul int al tänp d una ṡluṡnè
l à capé incôsa dla Tivú, al Fangén,
e l à vló dîr la só: - Mo che tumlè,
a ṡguâz de pió s’a żûg a ṡbarazén!

Anc ai mî ténp ai êra i afaréssta,
quî da pan dûr e quî da macarón,
i lèder, i marcànt, i camuréssta,
ch’i gêven däl gran bâl ai pistulón.

Mo al dé d incû, con stäl televiṡiån,
suzêd un quèl che inción arêv psó cràdder:
carsänt, ufèl, buṡî. Pò, sti bagiàn,
i én bón d cuntèrli e anc ed fèrli vàdder.

Invêzi ed guardèr lé cäl diavlarî,
chi scuízz, chi varietè che i fan zighèr,
chi quî détt dai canpión dl’ipocriṡî,
ṡmurzè al żavâi. Mitîv a bacajèr

col pròsum, coi amîg. Liżî un libràtt
ch’al pôrta dla carsmóggna int al zarvèl!
Magaradío inparè al vòster dialàtt
par dîr cm s fà a Bulåggna: Bån Nadèl!

Gigén Lîvra 2004

Insónni ed Nadèl

 Stanòt a m sån truvè dnanz a una stâla
såtta un zîl d una blazza da incantèr,
con una strèla lónga, bianca e żâla,
stramèż a pîguer, can e żanpugnèr.

Chi purtèva un’arcòta, chi un capån
o dla bièva da dèr a un sumarén
che insàmm a un bå ch’l êra prilè ed galån
al respirèva in fâza a un bèl pinén.

- Mo chisà pò parché tótta sta żänt
la pògia i sû regâl, la s métt in żnòc’?
I sran di personâg’ pròpi inpurtànt
par regalèri ròba ch’cåssta un òc’!-

Guardànd tótt chi regâl ch’i s amucèven
mé a seguitèva i mî ragiunamént
e i genitûr dal cínno i m ringrazièven
sänza fèr chèṡ che mé a n avèva gnént.

- Pustarabîr, che brótta figurâza!
Csa pòsia fèr par fèrum pardunèr ?
Vargugnåuṡ cme un ladrån e råss in fâza
na nîna nâna a cminzipié a cantèr.

Al cínno, ch’al durmèva cme un anżlén,
l avré i ución e pò al taché a zighèr
e al sumâr, ch’al biasèva pian pianén,
al spudé incôsa e al cminzipié a rangèr.

Äl pîguer ch’ṡdurmicèven acuacè,
trancuélli parché al can l êra lé avṡén,
äl s miténn a ṡvarslèr cme pôvri dsprè
sintànd i rang’ ch’al fèva al sumarén.

Galétt, can e cavâl e bû e ninén,
ch’i durmèven trancuéll in cla gran nòt,
i se dṡdénn tótt insàmm pr al gran caṡén
e in zîl e in tèra ai fó un gran quarantòt.

Mé a v garantéss ch’arê vló scunparîr,
suplîrum såtta tèra, scapèr vî,
dvintèr cinén cinén, pr infén murîr
con na sajatta in cô, acsé ins dû pî.

Al pèder dal pinén, un pôver ctè
con una bèrba naigra e un lóng bastån,
fagàndes lèrg stra l pîguer agitè,
guardànd al zîl, al véns fòra pian pian.

- Èccoci, a i sän – a pinsé däntr ed mé –
una stanghè an m la chèva pròpi inción! –
A striché i ûc’ e a m tiré vî da lé,
zarcànd d aluntanèrum a gatón.

- Chèro Carpàn – al déss vgnand vêrs ed mé
con un surîṡ gentîl st pôvr umarèl –
mé a t aringrâzi pr èser vgnó fén qué
mo... và a cantèr pió in là e... bån Nadèl.

Fausto Carpani 1996

Cus’êl là int la pâja

ch’al m inbarbâja?

l é Geṡó Banbén!

trovata da Amos Lelli

Che fadîga, ragazû,
fèr di augûri al dé d incû!
Ai vrêv pròpri un quèl spezièl,
luminåuṡ, originèl...

Un sacàtt pén ed furtóṅna
Un cunzêrt såtta ala lóṅna
Un sintîr d ôr e d arżänt
L'alegrî in mèż ala żänt

Méi col såul... mo anc s’al piôv
Bån Nadèl e Bån Ân Nôv!"

spedito da Pietro Campoli